5 Önemli Ders

Birinci ve de en onemli ders.
Okuldaki ikinci ayimda, hocamiz test
sorularini dagitti. Ben okulun en iyi ogrencilerinden biriydim.
Son
soruya kadar soluk almadan geldim ve orada cakildim kaldim. Son
soru
soyleydi: `Hergun okulu temizleyen hademe kadinin ilk adi
nedir?..` Bu
herhalde bir cesit saka olmaliydi. Kadini yerleri silerken
hemen hergun
goruyordum. Uzun boylu, siyah sacli bir kadindi. 50`lerinde
falan
olmaliydi. Ama adini nerden bilecektim ki!.. Son soruyu
yanitsiz birakip
kagidi teslim ettim. Sure biterken bir ogrenci, son sorunun
test
sonuclarina dahil olup olmadigini sordu. `Tabii dahil` dedi,
hocamiz..
`Is yasaminiz boyunca insanlarla karsilacaksiniz. Hepsi
birbirinden
farkli insanlar. Ama hepsi sizin ilginiz ve dikkatinizi hakkeden
insanlar
bunlar. Onlara sadece gulumsemeniz ve`Merhaba` demeniz gerekse
bile..`
Bu dersi hayatim boyunca unutmadim. O hademenin adini da..
Dorothy idi.

Ikinci onemli ders.. Yagmurda otostop!..
Bir gece vakit geceyarisina
dogru Alama otoyolunun kenarinda duran bir zenci kadin gordum.
Bardaktan
bosanirca yagan yagmura ragmen, bozulan arabasinin disinda
duruyor ve
dikkati cekmeye calisiyordu. Gecen her arabaya el salliyordu.
Yaninda
durdum. 60`li yillarda bir beyazin bir zenciye hem de
Alabama`da yardima
kalkismasi pek olagan seylerden degildi. Onu kente kadar
goturdum. Bir
taksi duragina biraktim. Ayrilirken ille de adresimi istedi
Verdim. Bir
hafta sonra kapim calindi. Muazzam bir konsol televizyon
indiriyordu
adamlar. Bir de not ekliydi, armaganda.. `Gecen gece otoyolda
bana
yardiminiza tesekkur ederim. O korkunc yagmur sadece
elbiselerimi degil,
ruhumu da sirilsiklam etmisti.Kendime guvenimi yitirmek
uzereydim, siz
cikageldiniz. Sizin sayenizde olmekte olan kocamin yataginin
bas ucuna
zamaninda ulasmayi basardim. Biraz sonra son nefesini verdi.
Tanri bana
yardim eden sizi ve baskalarina karsilik beklemeksizin yardim
eden
herkesi kutsasin!.. En iyi dileklerimle, Bayan Nat King Cole

Ucuncu onemli ders.. Size hizmet edenleri hep hatirlayin..
Bir pastanin uc otuz
paraya satildigi gunlerde 10 yasinda bir cocuk pastaneye girdi.
Garson
kiz hemen kostu.. Cocuk sordu: `Cukulatali pasta kac para?..`
`50
cent!..` Cocuk cebinden cikardigi bozuklari saydi. Bir daha
sordu: `Peki
dondurma ne kadar..` `35 cent` dedi garson kiz
sabirsizlikla..Dukkanda
yiginla musteri vardi ve kiz hepsine tek basina
kosusturuyordu.Bu
cocukla daha ne kadar vakit gecirebilirdi ki.... Cocuk parasini
bir daha
saydi ve `Bir dondurma alabilir miyim lutfen` dedi. Kiz
dondurmayi
getirdi. Fisi tabagin kenarina koydu ve oteki masaya kostu.
Cocuk
dondurmasini bitirdi. Fisi kasaya odedi. Garson kiz masayi
temizlemek
uzere geldiginde,gozleri doldu birden. Masayi sanki akan
yaslar
temizleyecekti. Bos dondurma tabaginin yaninda cocugun
biraktigi 15
centlik bahsis duruyordu..
Dorduncu onemli ders.. Yolumuzdaki engeller..
Eski zamanlarda bir kral, saraya gelen yolun uzerine kocaman bir
kaya koydurmus, kendisi de pencereye oturmustu. Bakalim neler
olacakti?. Ulkenin en zengin tuccarlari, en guclu kervancilari,
saray
gorevlileri birer birer geldiler, sabahtan oglene kadar. Hepsi
kayanin
etrafindan dolasip saraya girdiler. Pek cogu krali yuksek sesle
elestirdi. Halkindan bu kadar vergi aliyor, ama yollari
temiz
tutamiyordu. Sonunda bir koylu cikageldi. Saraya meyve ve
sebze
getiriyordu.Sirtindaki kufeyi yere indirdi, iki eli ile kayaya
sarildi
ve ikina sikina itmeye basladi. Sonunda kan ter icinde kaldi
ama,
kayayi da yolun kenarina cekti. Tam kufesini yeniden sirtina
almak
uzereydi ki, kayanin eski yerinde bir kesenin durdugunu gordu.
Acti..
Kese altin doluydu. Bir de kralin notu vardi icinde.. `Bu
altinlar
kayayi yoldan ceken kisiye aittir` diyordu kral. Koylu, bugun
dahi pek
cogumuzun farkinda olmadigi bir ders almisti. `Her engel,
yasam
kosullarinizi daha iyilestirecek bir firsattir..

Besinci onemli ders..
Onemli olan vermektir.. Yillar once hastanede calisirken, agir
hasta bir kiz getirdiler. Tek yasam sansi bes yasindaki
kardesinden acil
kan nakli idi. Kucuk oglan ayni hastaliktan mucizevi sekilde
kurtulmus
ve kaninda o hastaligin mikroplarini yok eden bagisiklik
olusmustu.
Doktor durumu bes yasindaki oglana anlatti ve ablasina kan
verip
vermeyecegini sordu. Kucuk cocuk bir an duraksadi. Sonra derin
bir nefes
aldi ve `Eger kurtulacaksa, veririm kanimi` dedi. Kan nakli
ilerlerken
sordu: `Ne zaman ölecegim?` Gülücükler yüzünüzden hiç eksik
olmasin